عطرت همه جا پیچیده ای تن بی سر...مثل شیشه ی عطری که سرش گم شده باشد.
خطبه ی امام در صبح عاشورا
ابن عساکر با سند خود از مردی همدانی نقل می کند که گفت: در صبح همان روز که امام به شهادت رسید، ما را خطاب کرد و حمد و ثنای خداوند به جای آورد و فرمود: ای بندگان خدا! تقوای خدا پیشه سازید و از دنیا بر حذر باشید که اگر دنیا برای کسی می ماند و یا اگر کسی در دنیا می ماند، پیامبران شایسته تر بودند که بمانند و آنان ، بیش از همه سزاوار خشنودی خدا و بیش از همه ، به قضای خدا خرسندند، جز این که خدای متعال، دنیا را برای بلا و اهل آن را برای فنا آفرید، پس تازه ی دنیا ، کهنه و آسودگی دنیا، نابود و شادمانی دنیا ، اندوهیگین می شود و سرای آخرت ، فرا می رسد و خانه از دست می رود؛ توشه بر گیرید که بهترین توشه تقواست؛ پس تقوای خدا پیشه سازید که امید است رستگار شوید.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گروپ،گروپ....گروپ،گروپ... این صدای تپش قلب من است؟؟؟!!! .... نه ... نه .... دوباره گوش کن...دوباره........حسین،حسین...حسین،حسین...آری..آری .. این صدای تپش قلب من است..
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بعضی وقتا،دلم برا بچگیام خیلی تنگ میشه . روزهایی که پر از صفا و سادگی و یکرنگی بود.....
بارون که میاد یاد روزهایی می افتم که با خواهرا و برادرا بعدِ بارون از باغچه ی حیاط خونه گِل ور میداشتیم و باهاش اسباب بازی های جور واجر درست می کردیم ....
یادم نمیره وقتی دزدکی شیرنی هایی رو که مامان از دست ما تو ی هفت تا سوراخ قایم کرده بود رو ور میداشتیم و حالا نخور کی بخور .... وقتی هم که ماما ن میفهمید دنبال یه جاساز دیگه میگشت ،غافل از این که...
یادم نمیره عصر ها به جای درس خوندن می رفتیم تو کوچه و با بچه محلها بازی می کردیم و روز بعد دیکته میشدیم-8- و بعدش ما بودیم و اخم و تخ های مامان و دست های نوازشگر بابا ....
یادم نمیره همکلاسی هایی رو که هر از چند گاهی وقتی دعوامون میشد انگشت کوچیکه ی دستمون رو به هم قلاب می کردیم و می گفتیم: قهر ، قهر ، قهر تا روز قیامت . اما دو دقیقه بعد با لب خندون خوراکی هامون رو به هم تعارف می کردیم.... یادش بخیر ... از اون روزها سالهاست که گذشته. بچه ها بزرگ شدن.. بزرگها پیر ، پیر ها هم ...خدا رحمتشون کنه...
آره اینه رسم دنیا. به قول شاعر :
نداند به جز ذات پروردگار
که فردا چه بازی کند روزگار
دیر یا زود باید بار سفر بست و رفت. ما تَسبِقُ مِن اُمة اَجَلِها وَ ما یَستَئخِرون "هیچ قومی را اجل مقدم و موخر نخواهد شد"
زوال دنیا رو دارم حس می کنم.. چشم به هم زدیم دوران کودکی و نوجوونی گذشت.. خیلی هایی رو که دوست داشتیم الان زیر خروارها خاک خوابیدن... و یه روز نوبت به ما می رسه ... زیر تابوتمونو میگیرن و.... بلند بگو لا الله الا الله ... به حرمت و شرف لا الله الا الله ... چیه ترسیدی؟... آره ترس داره.. وقتی همه میرن و تو باید جواب پس بدی ... من ربک... من امامک... حساب کتابت تازه شروع میشه. خوش به حال اونهایی که تو دنیا از خودشون حساب کشیدن.. توی توشه ات چیزی داری که به دردت بخوره؟؟؟ خونه... ماشین...پول... ویلا .. نه اینا به درد نمی خوره ... ببین تا حالا دست افتاده ها رو گرفتی؟... ... مواظب نمازت بودی... امام زمانت رو کمک کردی یا با گناه بیشتر خون به دلش کردی؟....اصلا برای رضای خدا چی کار کردی؟ ... آها .. ...اشک ... برای امام حسین گریه کردی.... ببین توی توشه ات اشک بر امام حسین داری ... اگه داری پس خوش به حالت.. چون ارباب حواتو داره ...
بخشودگی اهل گنه در صف محشر
وابسته به یک گردش چشمان حسین است
خوش به حال اونهایی که بوی حسین گرفتن.. خوش به حال اونهایی که هیئت و تکیه شده خونه ی دومشون .. خوش به حال اونهایی که وقتی اسم حسین رو میشنون چشمهاشون خیسِ اشک میشه .. خوش به حالشون...
آقا.... به ما هم گاهی ،نگاهی، ....به خدا جای دوری نمیره
ارباب با وفا منو دعا کن
از عرش خدا منو صدا کن
ارباب با وفا تنهام نذاری
یادت نره چه نوکری داری
من گر چه گنه کارم و پستم
ارباب با وفا عبد تو هستم
ای خدا ما را کربلایی کن
بعد از آن با ما هر چه خواهی کن
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نمیدانم چرا هر بار باران می بارد عاشقتر می شوم..نمیدانم باران چه نسبتی دارد با غمی که در جانم ریخته ای....
آقا جان تسلیت...